Güneş dünyanın ters tarafında
Silerken gecenin gölgesini,
Uyku kaplanmış saatlerde
Açık tek gözler benim.
Dakikaları sayıyorum
Avucumdan kayıyor,
Nereyi tutsam akıyor
Kopkoyu bir karanlık.
Zor nefesler çekiştirirken,
Simsiyah bir yokluk içindeyim.
Ellerim yumruk sımsıkı,
Hazırım yüzleşmeye.
Tanışalım artık desem de,
Daralıyor göğsümdeki ünlemler.
Örtüyor üstümü karanlığın
Ilık ama topal ağırlığı
Gözlerim alabildiğine açık,
Benim dışımda herşey kör.
Bir ışık arıyorum benliğimden sızan
Küçücük bir kaynak.
Kurtuluşum orda saklı çünkü
Avuç avuç içmem şart.
Sabah öğle aksam üç öğün,
Yemeklerden önce, sonra ve hatta yerine,
Ancak öyle çıkarım bu saat,
Gölgesi her yerimi düşürmüş
Bu karanlıktan aydınlığa.
Comments