Birbiri ardına özenle
Seçtiği kelimeler,
Her yanımı
Soyut-somut
Sımsıkı bağlıyor,
Her defasında;
Nefesimi azar azar,
Tam da doğru bağlamlardan
Dindiriveriyordu.
O'nun için,
Yalnızca sıradan olan
Bir dizi tebessüm,
Benim için acı ve yıkıcı
Bir alış verişten ibaretti.
Öfkeme yenik düşüp
Kaybolmam,
Onun için alışılmış bir galibiyet,
Benim içinse;
Sahip olduğum gerçekliğin,
Yine yeni olmayan şekilde
İspatından başka birşey değildi.
Eşi görülmemiş bir soğukkanlılıkla
Tam da gerekli yaralarımın üzerinde
En doğru şekilde dans ediyordu.
Aramızdaki bağ güçlüydü.
Bana haince davranması;
Soy-sop kan-revan,
Bu gerceği maalesef değiştirmiyordu.
Doğruluğumun tek taraflı anlatısında;
Tek başına sesi asla duyulmayan
Bir grup güftesinin
Alt ezgilerinden yalnızca biriydim.
Tüm çıplaklığımla
Zayıf yerlerimi bilen birini
Ona ‘muhtaç’ olacak kadar sevmek?
Bu kelimeyi cümle içinde
Kullanmak bile utancımı
Her yerimden akıtmama yetiyordu.
Kavranabilecek bir durum
Olmaktan da çok uzaktı.
Ve o başından beri biliyordu.
Yanında bir toz tanesi kadar
Ağırlığım yoktu.
Garip bir istikrar,
İncecik bir umuttu.
Her seferinde,
Bir şekilde,
Bir gün sever beni de…
Tüm niteliklerime hükmedebilirdi.
Acıtarak, kanatarak,
Her türlü sevebilirdi beni.
Acınası şekilde mümkündü.
Her zerre varlığı kabulümdü…
Beni teslim alan bu umut
Sakat bıraktı ömrümü.
Nereye nasıl dan bağımsız,
Tek yön gidişlerle dolu ömrümü.
Bana gelişi hiç olmayan,
Hep O’na giden
Tek lüzuma tutsak ömrümü.
Tahribatımı besler tüm anılarım
Çatlamış ve dökülmüşlüğüm…
Alçak ve aksak parçalarım?
Bir zamanlar ihtiva ettiğim,
Kapsadığım,
Var olduğum…
Adımı sanımı
Ezberimden bildiğim,
Aklımda, fikrimde
Aşağı yukarı tarifimi bildiğim
Olabildiğim,
Ancak ılık o nabzım;
Şimdi sadece serin;
Tüm tenleri diken diken eden,
Acı sonlardan az önce esen
Hep kopkoyu esen
O rüzgarın dibiyim.